bokmålsordboka
krumme
SUBSTANTIV
Fra lavtysk
Myk del av brød innenfor skorpen
krumme
VERB
Fra lavtysk
Gjøre krum; bøye i bue
Krumme ryggen og gå på
krummelur
SUBSTANTIV
Fra svensk krumelur ‘krusedull’
Alle slags rare krummelurer
krum
ADJEKTIV
Lavtysk
Som danner en bue; bøyd
En krum linje
Ha krum nese
Være krum i ryggen
Med krum hals
Med stor kraft og sterk vilje
De gikk løs på oppgaven med krum hals
nynorskordboka
krumme
VERB
Frå lågtysk
Gjere krum; bøye i boge
Krumme ryggen mot uvêret
krummelur
SUBSTANTIV
Frå svensk krumelur ‘krusedull’
Alle slags rare krummelurar
krum
ADJEKTIV
Lågtysk
Som lagar ein boge; bøygd
Krum nase
Synsranda er krum
Om rygg, person: bøygd; kruksen
Med krum hals
Med stor kraft og sterk vilje
Vi gjekk laus på problemet med krum hals