wordify
bokmålsordboka
krukke
SUBSTANTIV
Norr. krukka; fra l.ty.; el g.eng.
Rundt og forholdsvis høyt flatbunnet kar av brent leire, porselen, glass eller lignende
En krukke med vann
Sareptas krukke
Forråd som aldri går tomt
sareptakrukke
krukkeformet, krukkeforma
ADJEKTIV
Med form som en krukke
En krukkeformet blomst
nynorskordboka
krukke
SUBSTANTIV
Norrønt krukka, frå lågtysk, eller gammalengelsk
Rundt, heller høgt, flatbotna kar av steintøy, porselen, glas eller liknande
Ei krukke med vin
Sareptas krukke
Forråd som aldri går tomt
sareptakrukke
Som etterledd i ord som:
blomsterkrukke, vasskrukke
krukkeforma
ADJEKTIV
Med form som ei krukke
Krukkeforma blomstrar