bokmålsordboka
korrespondere
VERB
Fra middelalderlatin, av latin kon- og respondere ‘svare’; jamfør kon-
Korrespondere med slektninger i utlandet
Om samferdselsmiddel: være tilpasset med hensyn til rutetider
Bussen korresponderer med ferja
Stemme overens, samsvare
Dette korresponderer dårlig med dine tidligere løfter
nynorskordboka
korrespondere
VERB
Gjennom tysk, fransk, frå mellomalderlatin correspondere, av latin kon- og respondere ‘svare’; jamfør kon-
Korrespondere med folk frå heile landet
I presens partisipp:
Korresponderande medlem
Medlem utan fulle rettar
Om samferdselsmiddel: gå slik at rutetidene høver saman
Bussen korresponderer med ferja
Svare til kvarandre; samsvare