wordify
bokmålsordboka
kopernikansk
ADJEKTIV
Etter Copernicus, polsk astronom
kop
SUBSTANTIV
Av kope
Dum, måpende person, tufs
kope
VERB
Norrønt kópa
måpe, glane
nynorskordboka
kopar
SUBSTANTIV
Norrønt koparr, frå latin cuprum ‘metall frå Kypros’
Mjukt, seigt, lys raudgult metallisk grunnstoff med atomnummer 29; kjemisk symbol Cu
Nytte- eller pyntegjenstand av kopar
Pusse kopar
Mynt av kopar småmynt
Leggje sølv for seg og kopar for seg
koparalder
SUBSTANTIV
I bunden form eintal: overgangstida mellom steinalder og bronsealder i visse område
I koparalderen var koparen einaste kjende nyttemetallet
kopardank
SUBSTANTIV
Av dank
koparmynt
koparerts
SUBSTANTIV
Koparmalm som er drivverdig