wordify
bokmålsordboka
koordinere
VERB
Fra middelalderlatin, av latin kon- og ordinare ‘ordne’; jamfør kon-
Samordne, få til å virke sammen
Koordinere de forskjellige tiltakene
Som adjektiv i presens partisipp:
Stillingen har en koordinerende funksjon
nynorskordboka
koordinere
VERB
Frå mellomalderlatin, av latin kon- og ordinare ‘ordne’; jamfør kon-
samordne; få til å verke saman
Koordinere ulike tiltak