bokmålsordboka
konvolutt
SUBSTANTIV
Fra latin av convolvere ‘rulle sammen’
Brevomslag, kuvert
Legge brevet i en konvolutt
konvoluttere
VERB
Legge i konvolutt
nynorskordboka
konvolutt
SUBSTANTIV
Frå latin av convolvere ‘rulle saman’
Leggje brevet i ein konvolutt