wordify
bokmålsordboka
kontekst
SUBSTANTIV
Av lat. contextus ‘sammenveving’
Språklig sammenheng som et ord el uttrykk er en del av
Forstå et ord ut fra konteksten
Helhet eller situasjon preget av visse omstendigheter
Sette noe inn i en historisk og politisk kontekst
kontekstualisering
SUBSTANTIV
Det å kontekstualisere
En kontekstualisering av hendelser
kontekstualisere
VERB
Sette inn i en større sammenheng; jamfør kontekst
kontekstuell
ADJEKTIV
Som gjelder eller forekommer innenfor en kontekst
Kontekstuell forståelse
nynorskordboka
kontekst
SUBSTANTIV
Av latin contextus ‘samanveving’
Språkleg samanheng som eit ord eller uttrykk er ein del av
Forstå eit ord ut frå konteksta
Heilskap eller situasjon prega av visse omstende
Setja tida vi lever i, inn i ei historisk kontekst
kontekstualisering
SUBSTANTIV
Det å kontekstualisere
Ei kontekstualisering av bakgrunnen for filmen
kontekstualisere
VERB
Setje inn i ein større samanheng; jamfør kontekst
kontekstuell
ADJEKTIV
Som gjeld eller finst innanfor ein kontekst
Kontekstuell samanheng