wordify
bokmålsordboka
konsul
SUBSTANTIV
Fra latin; beslektet med konsultere
Hver av de to høyeste embetsmennene i den romerske republikken
Tjenestemann som tar seg av interessene til et land og dets borgere i utlandet
Utsendt konsul
Ulønnet konsul
Honorær konsul
Konsul uten faste plikter og lønn
konsulat
SUBSTANTIV
Fra latin
Embete som konsul i den romerske republikken
Konsul kontor(bygning); jamfør ambassade
Norge har konsulater i de fleste større handels- og sjøfartsbyene
konsulattjeneste
SUBSTANTIV
Tjeneste som et konsulat yter
konsulatvesen
SUBSTANTIV
Fellesbetegnelse på alt som gjelder konsulat
nynorskordboka
konsul
SUBSTANTIV
Frå latin; samanheng med konsultere
Kvar av dei to høgaste embetsmennene i den romerske republikken
Person som tek seg av interessene til ein stat i eit anna land
Ulønt konsul
Utsend konsul
Honorær konsul
Konsul utan faste plikter og løn
konsularagent
SUBSTANTIV
Lågaste rang av konsul
konsulat
SUBSTANTIV
Frå latin
Embete som konsul i den romerske republikken
Kontor(bygning) der ein konsul held til; jamfør ambassade
Gå til det norske konsulatet
konsulatavgift
SUBSTANTIV
Avgift til statskassa frå skip i utanriksfart