wordify
bokmålsordboka
konstant
SUBSTANTIV
Av konstant
I matematikk og fysikk: uforanderlig størrelse; til forskjell fra variabel
Fysiske konstanter
konstant
ADJEKTIV
Fra latin , av constans; se konstans
Som ikke forandrer seg; fast, stadig
Holde temperatur og trykk konstant
Være en konstant plage
Brukt som adverb: alltid, stadig
Han var konstant sulten
konstantan
SUBSTANTIV
Kobberlegering med tilnærmet konstant resistivitet ved ulike temperaturer
nynorskordboka
konstant
SUBSTANTIV
Av konstant
I matematikk og fysikk: storleik som ikkje endrar verdi; til skilnad frå variabel
Fysiske konstantar
konstant
ADJEKTIV
Frå latin , av constans; sjå konstans
Som ikkje endrar seg; fast, jamn
Ei konstant plage
Halde temperaturen konstant
Brukt som adverb: alltid, stadig
Ho var konstant deprimert
konstantan
SUBSTANTIV
Koparlegering med om lag konstant resistivitet ved ulike temperaturar