wordify
bokmålsordboka
konnotasjon
SUBSTANTIV
Fra latin , av con- og notare ‘være uttrykk for’; jamfør kon-
assosiasjon et ord, et bilde eller lignende framkaller; til forskjell fra denotasjon
Et ords konnotasjoner
nynorskordboka
konnotasjon
SUBSTANTIV
Frå latin , av con- og notare ‘vere uttrykk for’; jamfør kon-
assosiasjon eit ord, eit bilete eller liknande kallar fram; til skilnad frå denotasjon
Konnotasjonane til eit ord