wordify
bokmålsordboka
konform
ADJEKTIV
Av latin conformis ‘av samme form’
Som følger eller er i samsvar med sosiale konvensjoner; preget av konformisme; ensartet, ensformig
ønsker vi et samfunn med føyelige, konforme nikkedokker?
overensstemmende
Produkter som er konforme med standarden
konformisme
SUBSTANTIV
Jamfør konform
Oppførsel og holdninger som er i samsvar med normene og skikkene i samfunnet; ensrettede tanker og handlinger
konformist
SUBSTANTIV
Person som viser konformisme i sin livsførsel
konformitet
SUBSTANTIV
Ensartethet, for eksempel i utseende eller oppførsel; samsvar, overensstemmelse
En grå politisk konformitet
nynorskordboka
konform
ADJEKTIV
Av latin conformis ‘av same form’
Som følgjer eller er i samsvar med sosiale konvensjonar; prega av konformisme; einsarta, einsformig
Tannlaus og konform kunst
Som svarer til; samsvarande
Produkt som er konforme med standarden
konformisme
SUBSTANTIV
Jamfør konform
Framferd og haldningar som er i samsvar med normene og skikkane i samfunnet; einsretta tankar og handlingar
konformitet
SUBSTANTIV
Einsretting, til dømes av utsjånad eller åtferd; likskap, samsvar
Vitskapleg hemmande konformitet
konformitetspress
SUBSTANTIV
Påverknad for å bli som alle andre og ikkje skilje seg ut
Stå imot konformitetspresset i ungdomsmiljøet