bokmålsordboka
konduktør
SUBSTANTIV
Gj fr.; fra lat. conductor, av conducere ‘lede, påta seg’
Person som selger el kontrollerer billetter på offentlig transportmiddel
nynorskordboka
konduktør
SUBSTANTIV
Gj fr.; frå lat. conductor, av conducere ‘leie, ta på seg’
Person som sel eller kontrollerer billettar på offentleg transportmiddel