wordify
bokmålsordboka
kompis
SUBSTANTIV
Fra svensk; av kompanjong
Kamerat, venn
De hadde vært kompiser siden barneskolen
kompiskjøring
SUBSTANTIV
Det at to eller flere kjører sammen i én bil til og fra arbeidet
Samarbeid mellom to parter som går ut over en tredje part
Kompiskjøringen mellom banker og industriselskaper
nynorskordboka
kompis
SUBSTANTIV
Frå sv.; av kompanjong
Kamerat, ven
Vere i lag med gode kompisar
kompiskøyring
SUBSTANTIV
Det at to eller fleire køyrer saman i éin bil til og frå arbeidet
Samarbeid mellom to partar som går ut over ein tredje part
Kompiskøyringa i partiet