bokmålsordboka
kollaps
SUBSTANTIV
Fra latin av collabi ‘bryte sammen’
Fysisk eller psykisk sammenbrudd
En mental kollaps
Han kjempet for livet etter kollapsen
Oppløsning av eller totalt sammenbrudd i et system
økonomisk kollaps
En kollaps i internasjonal handel
kollapse
VERB
Jamfør kollaps
Bryte sammen fysisk eller psykisk; få kollaps
Han kollapset på trening
Plutselig falle fra hverandre
Bygningen kollapset
I overført betydning: bryte sammen
Aksjemarkedet kollapset
nynorskordboka
kollaps
SUBSTANTIV
Frå latin av collabi ‘bryte saman’
Fysisk eller psykisk samanbrot
Ein mental kollaps
Byggje seg opp etter kollapsen
Oppløysing av eller fullt samanbrot i eit system
økonomisk kollaps
Ein kollaps i bustadmarknaden
kollapse
VERB
Jamfør kollaps
Bryte saman fysisk eller psykisk; få kollaps
Ho kollapsa på scena
Brått falle saman
Brua kollapsa
I overført tyding: bryte saman
Aksjemarknaden kollapsa