wordify
bokmålsordboka
knall
SUBSTANTIV
Trolig fra tysk , lydord
Kort, kraftig smell
Revolveren gikk av med et knall
Knall og fall
Dundrende nederlag
Fiasko
Det endte med knall og fall
knall
ADJEKTIV
Svært god; fantastisk
En knall uke i syden
Han skriver knallere låter enn de fleste
Brukt som adverb:
Testen gikk knall bra
Om farge: kraftig, ren
En knall turkisfarge
Brukt som adverb:
Bilen er knall oransje
knalleffekt
SUBSTANTIV
Av knall-
Brå og overraskende effekt
En avslutning med knalleffekt
knallavslutning
SUBSTANTIV
Av knall-
Svært god og oppsiktsvekkende avslutning
nynorskordboka
knall
SUBSTANTIV
Truleg frå tysk , lydord
Kort, kraftig smell
Revolveren gjekk av med eit knall
Slå saman boka med eit knall
Knall og fall
Dundrande nederlag
Fiasko
Det enda i knall og fall
knall
ADJEKTIV
Svært god; fantastisk
Gjere ein knall innsats
Brukt som adverb:
Dei spela ein knall bra kamp
Om farge: kraftig, rein
I knalle fargar som oransje og turkis
Brukt som adverb:
Ein knall rosa kjole
knalleffekt
SUBSTANTIV
Av knall-
Brå og overraskande effekt
Ein finale med knalleffekt
knallavslutning
SUBSTANTIV
Av knall-
Svært god og oppsiktsvekkjande avslutning