wordify
bokmålsordboka
knabb
SUBSTANTIV
Beslektet med knapp
Rundaktig topp på fjell eller ås
Tykk person eller velvoksent dyr
knabbe
VERB
Beslektet med nederlandsk knabbelen, knappen ‘spise, gripe raskt’
Stjele, rappe
Knabbe en sykkel
nynorskordboka
knabb
SUBSTANTIV
Samanheng med knapp
Rundvoren bergtopp; knatt
Over knabb og knaus
Tjukk person eller velvakse dyr
knabbe
SUBSTANTIV
Av knabb
Rundvoren bergtopp; knabb
Tettvaksen kar; knabb
knabbe
VERB
Samanheng med nederlandsk knabbelen, knappen ‘ete, gripe snøgt’
Ta eller gripe snøgt; stele, naske
Knabbe ein sykkel
knabben
ADJEKTIV
Av knabbe
Middels stor; tettvaksen