wordify
bokmålsordboka
klekke
VERB
Norrønt klekja
Bringe fram yngel av egg eller rogn, ruge
Klekke (ut) egg
Pønske (ut)
Klekke ut en lur plan
klekkeri
SUBSTANTIV
Av klekke
Anlegg for oppdrett av fiskeyngel
klekkelig
ADJEKTIV
Fra lavtysk ‘strekke til’; av foreldet klekke
Som monner, betydelig
Få en klekkelig belønning, erstatning, bot
klekk, kløkk
ADJEKTIV
Norrønt kløkkr
Sped, tynn (og uutviklet)
Enga var klekk ennå
En klekk skikkelse
nynorskordboka
klekke, klekkje
VERB
Norrønt klekja
Få fram avkom or egg, rogn med (kunstig) varme; ruge, bre
I overført tyding: pønske ut, ha i emning
Klekke ut ein plan
klekkemaskin, klekkjemaskin
SUBSTANTIV
Apparat til å klekkje egg med; jamfør rugemaskin
klekkeri, klekkjeri
SUBSTANTIV
Av klekke og klekkje
Anlegg for oppal av fiskeyngel
klekketid, klekkjetid
SUBSTANTIV
Tid på året da avkom blir utklekt
Tid som går med til å klekkje ut avkom