bokmålsordboka
kjømd
SUBSTANTIV
Det å komme
Være i kjømda
nynorskordboka
kjøm
ADJEKTIV
Jamfør norrønt -kǿmr i samansetningar; av kome
Lett tilgjengeleg
Framkjøm
Som kjem (seg), mognar, veks
Seinkjøm
kjømd
SUBSTANTIV
Det å kome; nærleik
I kjømda
I vente
kjøme
SUBSTANTIV
Norrønt -kǿmi f
Mest i samansetningar: noko som vil kome eller som ein ventar; det ein kjem med
Avkjøme
Etterkjøme
åtkjøme
kjømeleg
ADJEKTIV
Kjøm lett å kome fram; høveleg; mest i samansetningar
Det var ikkje kjømeleg der