wordify
bokmålsordboka
kantor
SUBSTANTIV
Fra latin , av canere ‘synge’
Organist og leder for den musikalske virksomheten i en menighet
kantori
SUBSTANTIV
Gruppe av sangere og musikere ved en menighet
kirkekor
nynorskordboka
kantor
SUBSTANTIV
Frå latin , av canere ‘syngje’
Organist og leiar for den musikalske verksemda i ein kyrkjelyd
kantorikor
SUBSTANTIV
Kor for kyrkjesong
kantori
SUBSTANTIV
Gruppe av songarar og musikarar ved ein kyrkjelyd
kyrkjekor