wordify
bokmålsordboka
kandis
SUBSTANTIV
Gjennom italiensk og arabisk ‘sukker’, fra sanskrit ‘(sukker)stykke’
Gulbrunt rørsukker i store krystaller
kandissukker
SUBSTANTIV
Fra tysk
Kandis
kandisere
VERB
Overtrekke for eksempel bær, frukt med sukkerbelegg; gjennomsukre og helkonservere
Brukt som adjektiv:
Kandisert frukt
nynorskordboka
kandis
SUBSTANTIV
Gjennom italiensk og arabisk ‘sukker’, frå sanskrit ‘(sukker)stykke’
Gulbrunt røyrsukker i store krystallar
kandisklump
SUBSTANTIV
kandissukker
SUBSTANTIV
Frå tysk
Kandis
kandisere
VERB
Ha eit lag sukkerglasur kring noko; gjennomsukre og heilkonservere
Brukt som adjektiv:
Kandisert frukt