bokmålsordboka
juridisk
ADJEKTIV
Av lat. juridicus
Som gjelder rettsvitenskapen eller rettsystemet; rettslig
Et lengre juridisk studium
Søke juridisk hjelp
Framgangsmåten er ikke juridisk holdbar
En juridisk bindende avtale
Juridisk person
rettssubjekt som ikke er en fysisk person, men en institusjon med juridiske rettigheter og plikter, for eksempel en stat, en kommune, en stiftelse el forening
juridisk person
rettssubjekt som ikke er en fysisk person, men en institusjon med juridiske rettigheter og plikter, for eksempel en stat, en kommune, en stiftelse el forening; Se: juridisk
nynorskordboka
juridisk
ADJEKTIV
Av lat. juridicus
Som gjeld rettsvitskap el rettsstell; rettsleg
Juridisk fakultet
Søkje juridisk hjelp
Ein juridisk bindande avtale
Juridisk person
rettssubjekt som ikkje er ein fysisk person, men ein institusjon med juridiske rettar og plikter, til dømes ein stat, ein kommune, eit firma eller ein samskipnad
juridisk person
rettssubjekt som ikkje er ein fysisk person, men ein institusjon med juridiske rettar og plikter, til dømes ein stat, ein kommune, eit firma eller ein samskipnad; Sjå: juridisk