wordify
bokmålsordboka
jomfru
SUBSTANTIV
Norrønt jungfrú, jumfrú, fra lavtysk ‘ung frue, adelsdame’
Eldre betegnelse for ung, ugift kvinne
En ung, vakker jomfru
Person som ikke har hatt samleie (før: særlig om kvinne)
Hun var ugift, men ikke jomfru
Han forteller at han er jomfru
Gammel jomfru
Eldre, ugift kvinne
Peppermø
Jomfru Maria
Jesu mor
Redskap til å stampe ned brustein og fyllmasse med
I astrologi: person som er født i stjernetegnet Jomfruen (mellom 23. august og 22. september)
Jomfruer er ordentlige og ryddige
jomfrubur
SUBSTANTIV
Om eldre forhold: hus eller rom for de ugifte kvinnene i en familie
jomfrudom
SUBSTANTIV
Det å være jomfru møydom
jomfrufødsel
SUBSTANTIV
Fødsel uten befruktning først, særlig om Jesu fødsel (født av jomfru Maria)
nynorskordboka
jomfru
SUBSTANTIV
Norrønt jungfrú, jumfrú, frå lågtysk ‘ung frue, adelsdame’
Eldre nemning for ung, ugift kvinne
Ei ung, vakker jomfru
Person som ikkje har hatt samleie (før: særleg om kvinne)
Ho var ugift, men ikkje jomfru
Han sa han var jomfru
Gammal jomfru
Eldre, ugift kvinne
Peparmøy
Jomfru Maria
Jesu mor
Reiskap til å stampe gatestein og vegfyll med
I astrologi: person som er fødd i stjerneteiknet Jomfrua (mellom 23. august og 22. september)
Jomfruer har evne til å finne praktiske løysingar
jomfrubur
SUBSTANTIV
Om eldre forhold: hus eller rom for dei ugifte kvinnene i huslyden
jomfrudom
SUBSTANTIV
Det å vere jomfru møydom
jomfrufødsel
SUBSTANTIV
Fødsel utan befrukting føreåt, særleg om Jesu fødsel (fødd av jomfru Maria)