bokmålsordboka
Ingen artikler funnet for "jarn" i bokmålsordboka
nynorskordboka
jern, jarn
SUBSTANTIV
Norrønt jarn, járn
Metallisk grunnstoff med atomnummer 26; kjemisk symbol Fe
Hardt jern
Ei stong av jern
Malm som inneheld mykje jern
Medisin som inneheld jernsambindingar
Ta jern for å auke blodprosenten
Gjenstand eller reiskap av jern
Som etterledd i ord som:
Energisk person
Han er eit jern til å drive på
Leggje i jern
Setje hand- eller fotjern (på nokon)
Helse av jern
Sterk helse
Gje jernet
Gje full gass
Han gjev jernet bak rattet
Yte maksimalt
Musikarane gjev jernet
Ha mange jern i elden
Ha mange oppgåver samtidig
Smi medan jernet er varmt
Nytte eit lagleg høve når det byr seg
jernalder, jarnalder
SUBSTANTIV
I bunden form eintal: tidbolk etter bronsealderen da jern kom i vanleg bruk til våpen og reiskapar
I Norden reknar ein jernalderen frå ca. 500 f.Kr. til ca. 1050 e.Kr.
jernarbeidar, jarnarbeidar
SUBSTANTIV
Person som arbeider i jernindustri
jarnband, jernband
SUBSTANTIV
Band av jarn (jern kring kjerald)