wordify
bokmålsordboka
iver
SUBSTANTIV
Fra lavtysk
Utålmodig lyst, sterk interesse for noe
I iveren glemte han å være forsiktig
Brenne av iver etter å gå i gang
iverksettelse
SUBSTANTIV
iverksetting
SUBSTANTIV
iverksette
VERB
Sette i verk, sette i gang
Planen skal iverksettes straks
Som adjektiv i presens partisipp:
Iverksettende myndighet, makt
nynorskordboka
iver
SUBSTANTIV
Gjennom dansk, frå lågtysk iwer
Ihuge, utolmodig lyst, sterk interesse
Med stor iver gjekk han i gang
I iveren oppdaga han ikkje faremomenta
iverksetjing, iverksetting
SUBSTANTIV
Det å setje i verk eller bli iverksett
iverksetjande, iverksettande
ADJEKTIV
Presens partisipp av setje
Som set i verk, i gang; utførande
Iverksetjande vedtak
Iverksetjande makt
Utøvande makt