wordify
bokmålsordboka
isfjell
SUBSTANTIV
Stort stykke av breis som driver i havet
I overført betydning:
Toppen av isfjellet
Det lille som kommer til syne, som en kjenner til (fordi det aller meste av isfjellet ligger under vann)
nynorskordboka
isfjell
SUBSTANTIV
Stort stykke som har losna frå ein isbre og driv i havet
Berre 1/10 av eit isfjell ligg over vatnet
I overført tyding:
Toppen av isfjellet
Det vesle som er synleg, som er kjent (av noko langt større av same slaget som (framleis) er ukjent)