bokmålsordboka
inuitt
SUBSTANTIV
Fra eskimoisk-aleutiske språk, inkludert grønlandsk ‘mennesker’
Fellesbetegnelse for flere folkegrupper (som snakker inuittiske språk og) som bor i de arktiske strøkene i Nord-Amerika, på Grønland og i Sibir
inuittisk
SUBSTANTIV
Fellesbetegnelse for språk i den eskimoisk grenen av den eskimoisk-aleutiske språkfamilien
inuittisk
ADJEKTIV
Som gjelder inuitt
Inuittisk kultur
nynorskordboka
inuitt
SUBSTANTIV
Frå eskimoisk-aleutiske språk, irekna grønlandsk ‘menneske’
Fellesnemning for fleire folkegrupper (som snakkar inuittiske språk og) som bur på Grønland, i dei arktiske stroka i Nord-Amerika og i Sibir
inuittisk
SUBSTANTIV
Fellesnemning for språk i den eskimoiske greina av den eskimoisk-aleutiske språkfamilien
inuittisk
ADJEKTIV
Som gjeld inuitt
Inuittisk kultur