wordify
bokmålsordboka
interludium
SUBSTANTIV
Fra middelalderlatin, av latin inter- og ludus ‘spill’; jamfør inter-
I musikk: mellomspill, særlig mellom vers i mellomspell; til forskjell fra postludium og preludium
nynorskordboka
interludium
SUBSTANTIV
Frå m.lat.; av lat. inter- og ludus ‘spel’; jf inter-
I mus: mellomspel, særleg mellom vers i koral; til skilnad frå postludium og preludium