wordify
Tekstoversetter
Tekstoversetter
bokmålsordboka
Se nynorskordboka
imperativ
SUBSTANTIV
Se bøying
Allmenngyldig etisk regel eller norm for menneskelig handlemåte
Et moralsk imperativ
I samsvar med det humanitære imperativ må vi redde liv
Kategorisk imperativ
I filosofi: imperativ som gjelder betingelsesløst under alle forhold
imperativ
SUBSTANTIV
Se bøying
Fra middelalderlatin, av latin imperare ‘befale, byde’
Verbalkategori som uttrykker en oppfordring, et påbud eller en befaling
Verb som er bøyd i imperativ
‘les’ og ‘kjør’ er imperativer
imperativ
ADJEKTIV
Se bøying
Som uttrykker eller gjelder et påbud;
bydende
,
bindende
Imperative krav
imperativform
,
imperativsform
SUBSTANTIV
Se bøying
Form som et verb har i imperativ
nynorskordboka
Se bokmålsordboka
imperativ
SUBSTANTIV
Sjå bøying
Frå m.lat.; av lat. imperare ‘befale, by’
Verbalkategori som uttrykkjer ei oppmoding, eit påbod eller ein ordre
Verb som er bøygd i imperativ
‘sit’ og ‘kom’ er imperativar
imperativ
SUBSTANTIV
Sjå bøying
Allmenn etisk forskrift; strengt fastlagd
åtferdsnorm
Moralske imperativ
Eit etisk imperativ
Kategorisk imperativ
I filosofi: imperativ som gjeld vilkårslaust i alle høve
imperativ
ADJEKTIV
Sjå bøying
Som uttrykkjer eller gjeld eit påbod;
bindande
imperativisk
ADJEKTIV
Sjå bøying
Som står i imperativ
Imperativisk uttrykk
Lukk