wordify
bokmålsordboka
illudere
VERB
Fra latin ‘spøke, narre’, av il- og ludere ‘leke’; jamfør in-
Etterligne på en overbevisende måte; framkalle et inntrykk av virkelighet
Lyspunktene i taket illuderer en stjernehimmel
Han illuderte godt i rollen som bestemor
nynorskordboka
illudere
VERB
Frå lat. ‘spøkje, narre’, av il- og ludere ‘leike’; jamfør in-
Etterlikne på ein overtydande måte; framkalle førestilling av røyndom
Kokosmasse som illuderer snø
Han illuderte godt i rolla som mektig konge