Krise som oppstår når et menneske av ytre eller indre grunner ikke kan opprettholde sin tidligere livsførsel eller selvoppfatning
nynorskordboka
identitet
SUBSTANTIV
Seinlatin identitas, av latin idem
Det å vere identisk; fullstendig likskap
Fastslå identitet mellom to omgrep
Sum av element som gjev eit individ, eit samfunn og liknande; individualitet; «eg»-medvit
Søking etter eigen identitet
Nasjonal identitet
Namn, stilling og liknande til ein person
Fastslå identiteten til den døde
identitetskort
SUBSTANTIV
Kort (oftast med bilete, namn, fødselsdato og -år og personnummer) som slår fast identiteten til ein person, til vanleg utskrive av offentleg styresmakt eller institusjon; legitimasjonskort
identitetskrise
SUBSTANTIV
Krise som oppstår når ein av ytre eller indre grunnar ikkje kan halde oppe tidlegare livsførsel eller sjølvoppfatning
identitetsmerke
SUBSTANTIV
Attkjenningsmerke (m a for soldatar) i form av ei (metall)brikke med opplysningar som blir boren i kjede rundt halsen