bokmålsordboka
høykonjunktur, høgkonjunktur
SUBSTANTIV
Periode med sterk økonomisk vekst; motsatt lavkonjunktur
økonomien er inne i en høykonjunktur
Tilstand med gunstige forhold
Det er høykonjunktur for norske filmskapere nå
nynorskordboka
høgkonjunktur
SUBSTANTIV
Periode med sterk økonomisk vekst; motsett lågkonjunktur
Landet er midt i ein høgkonjunktur
Tilstand med gunstige forhold
I førjulstida er det høgkonjunktur for konsertar