wordify
bokmålsordboka
hvin, kvin
SUBSTANTIV
Norrønt hvinr; av hvine
Hvinende skrik eller lyd
Høre hvinet fra bilbremser
hvine, kvine
VERB
Norrønt hvína
Gi en høy, gjennomtrengende lyd
Hvine av fryd
Stormen hviner utenfor
Kulene hviner om ørene
Først hvinte det i bremser, og så smalt det
nynorskordboka
kvin
SUBSTANTIV
Norrønt hvinr; av kvine
Pipande, skrikande lyd
Setje i eit kvin
kvinand
SUBSTANTIV
Dukkand som lagar ein kvinande lyd i flukta; Bucephala clangula
kvink
SUBSTANTIV
Av kvinke
Klagande lyd; klynk
kvinkvagesima
SUBSTANTIV
Frå latin ‘den femtiande’
Eldre namn på 50. dagen før påske; fastelavnssøndag