bokmålsordboka
hovedfag
SUBSTANTIV
Viktigste fag
Norsk er et av hovedfagene på alle linjer i den videregående skolen
Om eldre forhold: viktigste, største fag eller fagtrinn ved historisk-filosofisk, matematisk-naturvitenskapelig og samfunnsvitenskapelig eksamen og (en del) pedagogiske høgskoler; jamfør grunnfag og mellomfag
hovedfagseksamen
SUBSTANTIV
Om eldre forhold: eksamen i hovedfag jamfør grunnfagseksamen
Ta hovedfagseksamen i engelsk
hovedfagskandidat
SUBSTANTIV
hovedfagsoppgave
SUBSTANTIV
Om eldre forhold: oppgave, avhandling som utgjør en viktig del av hovedfagseksamen; jf masteroppgave
Hun skrev hovedoppgave om genetikk
nynorskordboka
hovudfag
SUBSTANTIV
Viktig(aste) fag
Norsk er eit hovudfag i den vidaregåande skulen
Om eldre forhold: viktigaste, største faget eller høgaste steget i studiet innan eit historisk-filosofisk, matematisk-naturvitskapleg eller samfunnsvitskapleg fag ved norske universitet; jamfør grunnfag og mellomfag
hovudfagseksamen
SUBSTANTIV
Om eldre forhold: eksamen i hovudfag; jamfør grunnfagseksamen
Ta hovudfagseksamen i norsk
hovudfagsoppgåve
SUBSTANTIV
Om eldre forhold: oppgåve, avhandling som utgjorde ein viktig del av hovudfagseksamen; jamfør masteroppgåve
Han skreiv hovudoppgåve i filosofi