bokmålsordboka
homofoni
SUBSTANTIV
Se -foni
Lydsammenfall
Flerstemmighet der én stemme har melodien, mens de andre danner harmoniene; til forskjell fra polyfoni
nynorskordboka
homofoni
SUBSTANTIV
Sjå -foni
Lydsamanfall
I musikk: komposisjonsteknikk som let ei hovudrøyst dominere, stødd eller følgd av underordna tonerekkjer (melodiar eller akkordar), til skilnad frå polyfoni