bokmålsordboka
hebreer
SUBSTANTIV
Etter tysk Hebräer, av gresk hebraios, av hebraisk ibri ‘den som kommer fra den andre siden av elva’
Person fra Bibelens Israel; israelitt; palestinsk jødekristen som holdt fast ved sitt gamle språk
Moses ledet hebreerne ut av Egypt
hebreerbrev
SUBSTANTIV
I bestemt form entall: Paulus’ brev til hebreer i Det nye testamente
nynorskordboka
hebrear
SUBSTANTIV
Etter tysk Hebräer, av gresk hebraios, av hebraisk ibri ‘den som kjem frå andre sida av elva’
Person frå Bibelens Israel; israelitt; palestinsk jødekristen
hebrearbrev
SUBSTANTIV
I bunden form eintal: Paulus’ brev til hebrear i Det nye testamente