wordify
bokmålsordboka
harmonikk
SUBSTANTIV
Av gresk harmonikos ‘samstemt’
harmonilære
Måte som harmonier settes sammen på i et stykke, en sjanger eller lignende; harmonisk utforming
nynorskordboka
harmonikk
SUBSTANTIV
Av gresk harmonikos ‘samstemd’
harmonilære
Måte ein set harmoniar saman på i eit stykke, ein sjanger eller liknande; harmonisk utforming