wordify
bokmålsordboka
halma
SUBSTANTIV
Gresk (h)alma ‘hopp, sprang’
Brettspill (kjent fra oldtiden)
nynorskordboka
halma
SUBSTANTIV
Gresk halma ‘hopp, sprang’
Brettspel med brikker for to eller fire personar (kjent frå oldtida); jamfør damspel
halmavling
SUBSTANTIV
halme
VERB
Skjere kornstråa i ei viss høgd frå rota
Halme for høgt
Leggje halm på jorda til vern eller rotning
Halme ertene