bokmålsordboka
gust
SUBSTANTIV
Norrønt gustr, jamfør engelsk gust
guste
VERB
Norrønt gusta
Blåse svakt
gusten
ADJEKTIV
(sykelig) gråblek eller gråbleik; falme
Være gusten i ansiktet
Ha gusten hud
nynorskordboka
gust
SUBSTANTIV
Norr. gustr; jf eng. gust; smh med gyse
(kald) vindpust
Brå sjukdom, særleg med utslett
guste
VERB
Blåse veikt
gusten
ADJEKTIV
(sjukleg) gråbleik eller gulbleik; falme
Vere gusten i ansiktet
Gusten hudfarge