wordify
bokmålsordboka
gummi
SUBSTANTIV
Av latin gummi, av gresk kommi, fra egyptisk
Vannløselig stoff, særlig fra akasie, blant annet brukt som bindemiddel
Elastisk stoff av inntørket melkesaft fra visse tropiske trær og planter; kautsjuk, rågummi; guttaperka
gummivare
preventiv, kondom
gummiartikkel
SUBSTANTIV
gummivare
Særlig i flertall: preventiv av gummi
gummiasfalt
SUBSTANTIV
Asfalt tilsatt gummi, som brukes som dekke på idrettsanlegg
gummiball
SUBSTANTIV
ball av gummi
nynorskordboka
gummi
SUBSTANTIV
Av lat. gummi; av gr. kommi; frå egyptisk
Vassløyseleg stoff, særleg frå akasie, brukt m.a. som bindemiddel i fargeri og trykkjeri
Elastisk stoff av inntørka mjølkesaft frå visse tropiske tre og planter; kautsjuk, rågummi; guttaperka
gummivare; viskelêr
preventiv, kondom
gummiartikkel
SUBSTANTIV
gummivare
Særleg i fleirtal: preventiv av gummi
gummiball
SUBSTANTIV
ball av gummi
gummibåt
SUBSTANTIV
Fartøy av gummiert tekstil der sidene er forma som ein ring som kan blåsast opp