wordify
bokmålsordboka
grunntall
SUBSTANTIV
Tall som angir antall; til forskjell fra ordenstall
Mat. elementært talltegn som kan kombineres med andre til andre større tall, for eksempel tallene 1–9
I matematikk, i et tallsystem: tallet på enere i laveste enhet; tallet 10 i titallssystemet
Mat. konstant faktor i en potens, for eksempel 3 i 35
nynorskordboka
grunntal
SUBSTANTIV
I matematikk
Elementært talteikn som kan setjast saman med andre til større tal; til skilnad frå rekkjetal
Talteikna 0 - 9 er grunntal
heiltal; til skilnad frå desimaltal
Tal verdiar per plass i plassbasert talsystem
Talet 2 er grunntalet i totalsystemet
Talet som skal gangast opp i ein potens (til dømes 3 i 32)