wordify
bokmålsordboka
grunnflate
SUBSTANTIV
Mat. plant flatestykke som en romfigur hviler på
Husets grunnflate er på 120 m2
nynorskordboka
grunnflate
SUBSTANTIV
(plan, vassrett) flate, areal som ein (geometrisk) lekam eller til dømes eit hus kviler på
Rommålet av kubusen er grunnflata gonger høgda
Huset har ei grunnflate på 100 m2