bokmålsordboka
grunnfeste
VERB
Bygge opp, konsolidere, gjøre fast og urokkelig
grunnfestet, grunnfesta
ADJEKTIV
Med fast grunnlag, fast etablert, urokkelig, inngrodd
Tanken om likhet for loven er grunnfestet i folket
Ha en grunnfestet posisjon i norsk kulturliv
nynorskordboka
grunnfest, grunnfesta
ADJEKTIV
Med sterkt grunnlag, urikkeleg, rotfesta, inngrodd
Ho har ein grunnfest posisjon i kulturlivet
Ideen er grunnfest i folket
grunnfeste
VERB
Byggje opp, skipe (på eit sterkt grunnlag); gje rotfeste, konsolidere; gjere fast og urikkeleg
Grunnfeste eit rike, ein idé