wordify
bokmålsordboka
grill
SUBSTANTIV
Gjennom engelsk, fra fransk, av latin craticula ‘rist’, diminutiv av cratis ‘flettverk’
Element i stekeovn som steker mat raskt ved sterk varmestråling
Komfyr med grill
Frittstående innretning med rist til å steke mat på over sterk varme (av kull, gass eller elektrisitet); jamfør utegrill
Legge pølser på grillen
Spisested (eller rom i restaurant) der det blir servert matretter fra grill
Sitte i grillen på Bristol
Gitter framme på bil til luftkjøling; jamfør kjølegrill
grillbar
SUBSTANTIV
Jamfør bar
Grill med bardisk
grille
SUBSTANTIV
Fra latin, opprinnelig gresk ‘gresshoppe’
Underlig innfall, fiks idé, nykke
Sette griller i hodet på noen
grillett
SUBSTANTIV
Varemerke
Rektangulært stykke griljert frossenfisk til steking
nynorskordboka
grill
SUBSTANTIV
Gj eng.; frå fr.; av lat. craticula ‘rist’, dim av cratis ‘flettverk’
Element i steikjeomn som steikjer mat snøgt med sterk varmestråling
Frittståande innretning med rist til å steikje mat på over sterk varme (frå kol, gass el elektrisitet); jf utegrill
Leggje kjøt på grillen
Fyre opp grillen
Serveringsstad (eller rom i restaurant) der det blir servert matretter frå grill
Gitter framme på bil til luftkjøling; jf kjølegrill
grillbar
SUBSTANTIV
Jamfør bar
Grill med bardisk
grille
SUBSTANTIV
Frå latin, opphavleg gresk ‘grashoppe’
Underleg innfall, fiks idé, nykke, lune
Setje griller i hovudet på ein
Filmplanen er berre ei grille ho har
grillkol
SUBSTANTIV
Kol som varmekjelde ved grilling