wordify
bokmålsordboka
griffel
SUBSTANTIV
Gjennom tysk og latin, fra gresk graphein ‘skrive’
Om eldre forhold: stift av leirskifer til å skrive på skifertavle med
I botanikk: steril, smal del som sitter mellom fruktknute og arr i et fruktemne
griffelfot
SUBSTANTIV
Nederste del av en griffel
nynorskordboka
griffel
SUBSTANTIV
Gjennom tysk og latin, frå gresk graphein ‘skrive’
Om eldre forhold: stift av leirskifer til å skrive på skifertavle med
I botanikk: smal del mellom fruktknute og arr i eit fruktemne
griffelfot
SUBSTANTIV
Nedste del av griffel
griffelpute
SUBSTANTIV
griffelfot