wordify
bokmålsordboka
greve
SUBSTANTIV
Norrønt greifi, gjennom tysk, fra middelalderlatin, opprinnelig gresk hofftittel grapheus ‘skriver’; beslektet med -graf
Mann med høyere adelstittel
Prinser og grever
Leve som en greve
Ha det svært bra
I grevens tid
I siste eller rette øyeblikk
Komme i grevens tid
grevetittel
SUBSTANTIV
grevelig
ADJEKTIV
Som gjelder en greve eller grevinne
nynorskordboka
greve
SUBSTANTIV
Norrønt greifi, gjennom tysk, frå mellomalderlatin, opphavleg gresk hofftittel grapheus ‘skrivar’; samanheng med -graf
Mann med høgare adelstittel
Prinsar og grevar
Leve som ein greve
Ha det svært godt
I grevens tid
I siste eller rette augeblinken
Kome i grevens tid
grevetittel
SUBSTANTIV
greveleg
ADJEKTIV
Som gjeld ein greve eller ei grevinne