wordify
bokmålsordboka
gressenke
SUBSTANTIV
Fra tysk, fra lavtysk opprinnelig ‘jente som er blitt forført ute i det fri og deretter forlatt’
Gift kvinne som partneren for tiden er bortreist fra
Hun er gressenke denne helgen
gressenkemann
SUBSTANTIV
Ektemann som partneren for tiden er bortreist fra
Han er gressenkemann denne uka
nynorskordboka
grasenke, grasenkje
SUBSTANTIV
Frå ty.; frå l.ty. opph ‘jente som er vorten forført ute i det fri og deretter etterlaten’
Gift kvinne som partnaren for tida er bortreist frå
Ho er grasenkje for tida
grasenkemann, grasenkjemann
SUBSTANTIV
Ektemann som partnaren for tida er bortreist frå
Han er gransenkjemann for tida