bokmålsordboka
geometri
SUBSTANTIV
Fra gr. ‘jordmåling’; jf -metri
Gren av matematikken som beskjeftiger seg med romstørrelser (punkter, linjer, flater, legemer)
Geometrisk utforming
De komplekse geometrier som en ofte finner i dagens produksjonsindustri
geometrisk
ADJEKTIV
Som gjelder geometri
Geometrisk rekke
Tallrekke der forholdet mellom hvert ledd og det foregående er konstant
T_forskj_fra aritmetisk rekke
Geometrisk sted
Samlingen av alle punkter som oppfyller et visst krav
geometrisk rekke
Matematisk rekke der forholdet mellom hvert ledd og det foregående er konstant, til forskjell fra aritmetisk rekke; Se: geometrisk
geometrisk sted
Samlingen av alle punkter som har en gitt egenskap; Se: geometrisk
nynorskordboka
geometri
SUBSTANTIV
Frå gr. ‘jordmåling’; jf -metri
Grein av matematikken som tek for seg romstorleikar (linjer, flater, rom)
Geometrisk utforming
Produkt med komplisert geometri
geometrisk
ADJEKTIV
Som gjeld geometri
Geometrisk figur
Geometrisk rekkje
Talrekkje der forholdet mellom kvart ledd og leddet føreåt er konstant
Til skilnad frå aritmetisk rekkje
Geometrisk stad
Stad, linje eller flate som inneheld alle punkt som fyller eit visst krav
geometrisk stad
Stad (linje, flate) som inneheld alle punkt som fyller eit visst krav; Sjå: geometrisk
geometrisk rekkje
Talrekkje der forholdet (kvotienten) mellom kvart ledd og leddet føreåt er konstant; jamfør aritmetisk; Sjå: geometrisk