bokmålsordboka
gamletid, gammaltid, gammeltid
SUBSTANTIV
I bestemt form entall: gammel tid, eldre tid
I gamletiden
Eldre betegnelse for eldste historiske tid (i Norge ofte regnet fram til begynnelsen av vikingtiden); oldtid
Eldre geologisk betegnelse for tidsalder i jordhistorien (fra kambrium til perm) som en har de første viktige fossile funnene fra
nynorskordboka
gamletid
SUBSTANTIV
I bunden form eintal: gamle dagar
I gamletida var det slik
Eldre nemning for eldste historiske tid (i Noreg ofte rekna fram til byrjinga av vikingtida); oldtid
Eldre geologisk nemning for tidsalder i jordhistoria (frå kambrium til perm) som ein har dei første viktige fossile funna frå