bokmålsordboka
førstespråk
SUBSTANTIV
En persons muntlige, eventuelt også skriftlige, hovedspråk; morsmål; til forskjell fra andrespråk
Ha norsk tegnspråk som førstespråk
nynorskordboka
førstespråk, fyrstespråk
SUBSTANTIV
Det munnlege, eventuelt òg det skriftlege, hovudspråket til ein person; morsmål; til skilnad frå andrespråk
Ha norsk teiknspråk som førstespråk