bokmålsordboka
frynse
SUBSTANTIV
Gjennom lavtysk vrense, fra gammelfransk, av middelalderlatin; trolig beslektet med fiber
Hengende kanttråd eller trådløkke til pynt på tekstiler, skinn og lignende
Duk med frynser
Sjal med frynser
Løs tråd, tjafs, trevl
Frynsene henger fra jakka hans
frynse
VERB
Lage frynser
Frynse opp en duk
nynorskordboka
frynsa
ADJEKTIV
Frynsa klede
frynse
SUBSTANTIV
Gjennom lågtysk vrense, frå gammalfransk, av mellomalderlatin; truleg samanheng med fiber
Hengande kanttråd eller lykkje(r) til pynt på klede, duk og liknande
Sjal med frynser
Klippe frynser på papiret
Lause trådar, tjafs, trevl
Frynsene heng frå trøya
frynse
VERB
Lage frynser (på)